Kantelpunt
Onze lichamen volgen al eeuwen nauwgezet
de beweging van onze ruggengraten.
Zaten we vroeger vast aan kromme spijkers met hangende kopjes
gedwongen om naar onze eigen voeten te staren,
later trokken onzichtbare klauwhamers onze geraamtes overeind
en werd het makkelijker om vliegers op te laten.
Maar let ook op het volgende plaatje
waarin het zwiepen van de ruggengraten verder gaat.
Er worden meer en meer kinderen geboren
die uit het lood staan, hun balans kwijt raken
en van schrik met hun armen door de lucht maaien.
Binnenkort zal de eerste achterwaarts
op zijn handen terecht komen en een bruggetje maken.
We gaan weer geschiedenis schrijven als viervoeters,
waarbij een hoofdrol is weggelegd voor onze navels.
Wisten we vroeger niet wat we daarmee aan moesten,
straks vormen het handige kommetjes
waar het regenwater in blijft staan.
© Mischa van Huijstee
Cruijffeendje
er stond nog niks
op de laatste pagina van het grote vogelboek
dus ik noteerde alvast
Cruijffeendje
dwaalgast/ zeer zeldzaam
schopte één immens ei van leer
precies
in het oude meerkoetennest
in de grote vijver bij ons achter
het is nog even afwachten
of het uit zal komen
© Mischa van Huijstee
Kerstmussen (uit de bundel SchuBBenBuiken)
Ieder jaar met Kerstmus gaan alle mussen
samen eten bij de stronk.
Voor iedereen staat er een eikendopje klaar
gevuld met een grote kruimel
en een knapperig stukje korst.
Maar voor ze gaan eten,
slaan ze hun vleugeltjes voor de borst
en tjilpen een klein gebedje:
Beste mensen,
verhoor alsjeblieft onze hartenkreetjes.
Geef ons ook morgen
weer grote groene weiden
vol met uitgeklopte picknick-kleedjes.
Amen
© Mischa van Huijstee
Mischa van Huijstee 